5 alarmujących oznak, że w Twoim gardle kryją się kamienie migdałkowe. Nie warto tego bagatelizować

Czy słyszałeś kiedyś o kamieniach migdałkowych? Niczym nie przypominają kamieni nerkowych ani kamieni żółciowych i tworzą się w migdałach podniebiennych, znajdujących się na tylnej ścianie gardła. Jednak co to tak naprawdę jest?

Kamienie migdałkowe składają się ze śluzu, martwych komórek i innych zanieczyszczeń, które zbierają się w głębokich zachyłkach migdałków i stopniowo kondensują się w małe, jasne kuleczki.

Kamienie migdałkowe mogą wywoływać wiele objawów, w tym nieświeży oddech, ból gardła, trudności w połykaniu, a nawet ból ucha. Chociaż niektóre nie wymagają żadnego leczenia, inne mogą wymagać usunięcia chirurgicznego.

Kamienie migdałkowe mogą mieć różne rozmiary – od kilkumilimetrowych, które najczęściej nie są niebezpieczne dla zdrowia, po kilkucentymetrowe. Kamienie większych rozmiarów mogą wywoływać reakcję zapalną: powiększenie i bolesność migdałków, wrażenie obecności ciała obcego. Ich barwa może się wahać od kremowej, poprzez żółtawą, do lekko zielonej. Konsystencja jest zwarta, jednak są one miękkie i łatwo można je rozetrzeć.

Oto 5 symptomów, które wskazują na obecność kamieni migdałkowych:

1. Przykry oddech

2. Ból gardła

Bakterie, które gromadzą się w kamieniach migdałkowych powodują przykry oddech z ust, czyli halitozę.

3. Problemy z przełykaniem

Kamienie migdałkowe powodują, że gardło jest podrażnione i bolesne. Mogą również wywoływać kaszel.

4. Ból uszu

Kamienie migdałkowe mogą przyczyniać się do rozwoju infekcji i opuchlizny, która znacznie utrudnia przełykanie.
5. Widoczne naloty

Migdałki podniebienne dzielą ścieżkę nerwową z uszami. Jeżeli kamień migdałkowy jest umiejscowiony w pobliżu nerwu może on powodować ból uszu.

Jak leczyć kamienie migdałkowe?

Niektóre kamienie migdałkowe mogą zostać zauważone gołym okiem na tylnej ścianie gardła. Zazwyczaj wyglądają jak białe kamyki.

Nie ma leczenia, które zapobiega nawrotom tworzenia się kamieni, jednak utrzymywanie prawidłowej higieny jamy ustnej może zapobiegać ich tworzeniu lub znacząco wydłużyć czas potrzebny na ich uformowanie. Pomocne jest płukanie jamy ustnej naparem z szałwi, octu winnego, wodnym roztworem nadtlenku wodoru lub płynami do płukania jamy ustnej o działaniu bakteriobójczym.

Dobre rezultaty są widoczne po kilkudniowym płukaniu krypt co 12 godzin za pomocą płynów bakteriobójczych z wykorzystaniem irygatora. Kamienie są wtedy wypłukiwanie, a krypty migdałków są odkażane. Kolejnym sposobem na zapobieganie tworzenia się kamieni migdałkowych jest użycie lasera medycznego do usunięcia brzegów krypty naokoło tworzącego się kamienia.