Objawy Parkinsona u kobiet – inne niż u mężczyzn. Na co warto zwrócić uwagę?

„Parkinson to nie tylko drżenie rąk. U kobiet objawy bywają bardziej subtelne, co opóźnia diagnozę” – wyjaśnia neurolog dr Elżbieta Krajewska.

Parkinson u kobiet – co może wyglądać inaczej?

U kobiet choroba często zaczyna się nieco inaczej niż u mężczyzn. Może być mniej widoczna z zewnątrz, a bardziej odczuwalna wewnętrznie – co sprawia, że diagnoza bywa opóźniona o wiele miesięcy, a czasem nawet lat.

Najczęściej występujące objawy Parkinsona u kobiet:

• Ból i sztywność mięśni – szczególnie w karku i barkach,
• Utrata równowagi i zwiększona podatność na upadki,
• Uczucie zmęczenia i przewlekłego braku energii,
• Depresja i zaburzenia nastroju – pojawiają się nawet na długo przed drżeniem kończyn,
• Problemy z mową i mimiką – „zamrożona twarz”, cichy głos, trudności w artykulacji,
• Drżenie kończyn – często mniej nasilone niż u mężczyzn, ale obecne w spoczynku.

Dlaczego Parkinson przebiega inaczej u kobiet?

Eksperci przypuszczają, że różnice hormonalne – zwłaszcza poziom estrogenów – mogą mieć wpływ na sposób, w jaki choroba się rozwija. Estrogeny mogą działać ochronnie na układ nerwowy, dlatego u kobiet pierwsze objawy mogą wystąpić później, ale często są mniej oczywiste.

„Kobiety częściej odczuwają ból i problemy emocjonalne jako pierwsze sygnały Parkinsona, co bywa mylnie przypisywane menopauzie lub stresowi” – zauważa dr Krajewska.

Diagnoza i leczenie – czas ma znaczenie

Im wcześniej zostanie postawiona diagnoza, tym większe szanse na spowolnienie postępu choroby. Dlatego tak ważne jest, by nie bagatelizować nietypowych objawów – zwłaszcza gdy pojawiają się:

• problemy z koncentracją i pamięcią,
• nagłe zmiany nastroju bez wyraźnej przyczyny,
• uczucie sztywności lub spowolnienia ruchowego,
• problemy z pisaniem (pismo staje się drobne i trudne do odczytania).

Podsumowanie

Objawy Parkinsona u kobiet mogą być mniej oczywiste i łatwo je pomylić z innymi dolegliwościami – zwłaszcza tymi związanymi z wiekiem czy zmianami hormonalnymi. Kluczowe jest obserwowanie sygnałów wysyłanych przez organizm i szybka konsultacja z lekarzem neurologiem. Wczesne rozpoznanie daje szansę na skuteczniejsze leczenie i lepszą jakość życia.