Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego są dobrze zamaskowane. To nie pamięć od początku zawodzi. Przeczytaj.
Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego są dobrze zamaskowane…
Stwardnienie jest najczęściej kojarzone z osobami starszymi, które mają problemy z pamięcią ze względu na wiek i wiele innych chorób. Prawda jest jednak taka, że tendencja do zachorowania na stwardnienie rozsiane wśród młodszego pokolenia wzrasta. Podobnie jak inne choroby układu krążenia, stwardnienie rozsiane rozwija się powoli i niezauważalnie. Oprócz epizodów „zapomnienia” można go rozpoznać po innych objawach. Jakie są wczesne objawy stwardnienia rozsianego i jak leczyć tę chorobę?
Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego są dobrze zamaskowane. To nie pamięć od początku „zawodzi”.
Stwardnienie to poważna choroba przewlekła, która wynika z utrudnienia przepływu krwi do mózgu, co jest spowodowane odkładaniem się cholesterolu i wapnia w ścianach tętnic (miażdżyca). Jest to niebezpieczna przypadłość, która często występuje jednocześnie z chorobą niedokrwienną serca, a czasami także z utajoną cukrzycą.
Pierwsze objawy, takie jak zmęczenie, bezsenność i problemy z zapamiętywaniem niektórych słów lub wydarzeń, są dość subtelne, dlatego łatwo je zbagatelizować. Leczenie stwardnienia rozsianego koncentruje się na spowolnieniu postępu choroby. Leki, zmiany w codziennym żywieniu i tzw trening pamięci.
Nierzadko słyszy się od starszych osób powiedzenie, że „stwardnienie nie boli ”. Te słowa są wypowiadane, gdy starsi zapominają, co chcieli powiedzieć, lub mają problemy z pamięcią przy nazywaniu określonych zjawisk lub przedmiotów. Choć nie powoduje bólu, to niestety nie jest to stan przyjemny. Jest to choroba przewlekła, której objawy nasilają się wraz z wiekiem.
Wbrew powszechnemu przekonaniu objawy stwardnienia rozsianego to nie tylko problemy poznawcze. Zmieniają się wraz ze stopniem zaawansowania choroby, utrudniają funkcjonowanie i wpływają na samodzielność pacjenta.
Co to jest stwardnienie rozsiane?
Przyczyny i częstotliwość choroby
Stwardnienie, zwane także miażdżycą, jest chorobą o wielu objawach, której etiologia nie jest jeszcze jednoznacznie określona. Najczęściej zgłaszaną przyczyną jest odkładanie się cholesterolu w tętnicach, co prowadzi do miażdżycy w mózgu.
Z powodu zwężenia naczyń krwionośnych mózg nie jest zaopatrywany w odpowiednią ilość krwi, a co za tym idzie składników odżywczych i tlenu. W efekcie pojawiają się problemy poznawcze i psychiczne oraz zaburzenia pamięci. Statystyki pokazują, że miażdżyca to choroba, która dotyka najczęściej osoby po 60. roku życia. Nie oznacza to jednak, że problem nie dotyczy także młodszego pokolenia.
Warto jednak pamiętać, że pierwsze objawy stwardnienia rozsianego nasilają się wraz z wiekiem, dlatego u młodych osób można je bagatelizować lub usprawiedliwiać szybkim trybem życia i zmęczeniem. Donoszono również, że na stwardnienie rozsiane częściej niż kobiety chorują mężczyźni.
Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego – nie lekceważ ich!
Na skutek upośledzenia dopływu krwi do mózgu u pacjenta pojawiają się pierwsze objawy stwardnienia rozsianego. W początkowej fazie choroby, zwanej zespołem neurastenicznym, pojawiają się następujące objawy: drażliwość, wzmożone zmęczenie, trudności z koncentracją i wahania nastroju.
Wtedy właśnie pojawiają się pierwsze problemy z pamięcią, najczęściej dotyczące wydarzeń, które miały miejsce w niedalekiej przeszłości. Jednym z pierwszych objawów stwardnienia rozsianego jest bezsenność, w wyniku której wydajność organizmu znacznie spada, co wpływa również na nastrój – człowiek staje się drażliwy, kapryśny, a nawet złośliwy.
Drugi etap stwardnienia, zwany demencją lub otępieniem, wiąże się ze znacznym ograniczeniem dopływu krwi do mózgu. Osoba cierpi wtedy na poważne problemy z pamięcią, które przybierają postać zaburzeń mowy, takich jak afazja. Oznacza to, że pacjent zapomina wyrażenia i słowa, których do niedawna używał na co dzień.
Kolejnym objawem stwardnienia rozsianego jest zmiana charakteru – modyfikacja dotyczy łatwej zmienności stanów emocjonalnych (od emocji po wybuchy złości, czasem nawet agresji), a także zachowań egoistycznych i braku krytycyzmu. Kolejnym charakterystycznym objawem na tym etapie jest wzrost apetytu.
Z biegiem czasu te neurologiczne objawy miażdżycy mózgu stają się poważniejsze, przypominając nawet chorobę Alzheimera. U osoby zmagającej się ze stwardnieniem rozsianym występują objawy apraksji motorycznej, czyli zdolności do wykonywania precyzyjnych ruchów. Narastają także problemy z koordynacją. U pacjenta często występują niedowłady i sztywność kończyn, a także objawy parkinsonowskie, takie jak drżenie spoczynkowe.
Czy sklerozie można w jakiś sposób zapobiegać? Zapobieganie
Aby zmniejszyć ryzyko zachorowania, konieczna jest zmiana nawyków na zdrowsze i racjonalne. Nie zaleca się palenia tytoniu i częstego spożywania napojów alkoholowych. Dodatkowo kwestia odżywiania jest bardzo ważna i powinna ograniczać spożycie produktów bogatych w tłuszcze, takich jak fast food i tłuste mięso. Warto włączyć do diety warzywa i owoce bogate w błonnik.
Nie należy zapominać o aktywności fizycznej i ruchu, a także o wysiłku umysłowym, zwanym treningiem mózgu . Warto poświęcić trochę czasu na rozwiązywanie krzyżówek, sudoku, łamigłówek, szukanie różnic czy granie w różne gry ćwiczące spostrzegawczość.
Aby uniknąć zachorowania, zaleca się regularne mierzenie ciśnienia krwi i poziomu glukozy. Bardzo często stwardnienie rozsiane występuje jednocześnie z nadciśnieniem i utajoną cukrzycą. Jeżeli badania wykażą jakiekolwiek nieprawidłowości, należy jak najszybciej zgłosić się do specjalisty i poddać odpowiedniemu leczeniu.
Leczenie sklerozy
Stwardnienie rozsiane jest chorobą nieuleczalną, postępującą, dlatego jej leczenie koncentruje się na spowolnieniu jej postępu i opóźnieniu coraz bardziej nieprzyjemnych objawów. Po konsultacji z lekarzem zaleca się przyjmowanie leków przeciwcholesterolowych oraz substancji poprawiających metabolizm mózgu. Czasami podaje się także leki psychiatryczne.
Comments